Sunday 22 March 2009

1991-2009 პარალელური მოვლენები

ვფიქრობ საინტერესოა გავავლოთ პარალელები დღევანდელ შიდა პოლიტიკურ დაპირისპირებასა და 18 წლის წინ განხორციელებულ სამოქალაქო დაპირისპირებას შორის. თუ მოვლენების განვითარებას კარგად დავაკვირდებით ძალიან შესამჩნევ მსგავსებას აღმოვაჩენთ რამდენიმე საკითხში და შეიძლება ითქვას საერთო ჯამში ერთ სცენარს მივიღებთ. შეიძლება მოვლენები დავყოთ რამდენიმე ჯგუფად და ქვეჯგუფად, რომელიც ამ მსგავსებას ხელშესახებს გახდის.


1. მოთხოვნა. პრეზიდენტის გადადგომა. პარალელი პრეზიდენტის გადადგომა.
მოთხოვნის საფუძვლები: დემოკრატიის ნაკლებობა, გამსახურდია შევარდნაძის ალიანსი, ანუ ირიბად გამსახურდიას დადანაშაულება რუსეთთან კავშირში. ქართული ვაჟკაცობის შებღალვა. იგულისხმება მოსკოვის პუტჩის დროს გამსახურდიას მიერ გვარდიის დაქვემდებარება საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროსთვის, რაც გამოწვეული იყო იმით, რომ საბჭოთა რესპუბლიკებს ეკრძალებდათ (სსრკ-ს კონსტიტუციით, მისი სამართლებრივი სივრცის ნაწილი ვიყავით 1991წ. აგვისტოში მიუხედავად გამოცხადებული დამოუკიდებლობისა) საჯარისო შენაერთების ყოლა და პუტჩის გაგრძელების შემთხვევაში პირდაპირი სამხედრო დარტყმის ქვეშ აღმოჩნდებოდა საქართველოს გვარდია, ხოლო რუსული ბაზები ყოველ ფეხის ნაბიჯზე იყო საქართველოში განთავსებული. ამან გამოიწვია თითიდან გამოწოვილი მითი, რომ თურმე შეურაცხყვეს ქართული ვაჟკაცობა და იურიდიული მანევრი, რომელიც სწორი იყო აბსოლუტურად, გახდა რკონში და მერე თბილისის ზღვაზე მათი გახიზვნის საბაბი. პარალელები: “სააკაშვილი რუსეთის კაცია”, “ომში 2 დღეში დავმარცხდით”, შეიბღალა ქართული ვაჟკაცობა. მნიშვნელობა არ ენიჭება იმ ნაწილს ქმედებებისა, რომ ეს ყველაფერი შეიძლება ორივე შემთხვევაში ქვეყნის გადარჩენას და უშუალოდ მოსახლეობის დაცვის იდეას ემსახურებოდა.


2. შიდა დაპირისპირება 1991წ. 2 სექტემბრის მიტინგის დარბევის შემდეგ თვისობრივად ახალ რეგისტში ავიდა. როგორც გაირკვა ეს ყველაფერი ძალიან კარგად მოფიქრებული პროვოკაცია იყო ეროვნულ დემოკრატიული პარტიის მიერ მოწყობილი და პროვოკაციის ავტორი გელა ლანჩავა შემდეგ ქ. თბილისის კომენდანტი იყო. პარალელი- სერიოზულად დაგეგმილი და განხორციელებული პრ-აქცია 2007წ. ნოემბერში, სადაც ხელსუფლებამ საკმაოდ უხეში პროვოკაციით მოახდინა დაპირისპირების ესკალაცია. თუმცა ინფორმაციული წყაროების უქონლობის გამო მხოლოდ ვარაუდების გამოთქმა შეიძლება, რამდენად იყო ეს აქციები გარედან ისნსპირირებული პირდაპირ თუ ირიბად. თუმცა კარგად ჩანდა 1991წ. და 2003წ. რევოლუციის ნიშნები და რევანშისტული ქმედება.


3. ძალიან საინტერესოა იდეოლოგიური საკითხებისადმი ერთგულება. 1991წ. საც და დღესაც ძალიან აქტუალურია საპარლამენტო რესპუბლიკის მოდელზე გადასვლის მოთხოვნა. თავისთავად საპარლამენტო მოდელი ცუდს არაფერს გულისხმობს, მაგრამ იმ ქვეყნებში, სადაც ეს მოდელი მუშაობს იდეოლოგიურ საფუძვლად ნამდვილად არ უდევს ის, რომ საპრეზიდენტო მოდელი დემოკრატიული ქვეყნის განვითარებას როგორმე ხელს უშლის. რაც შეეხება პარალელებს. 1991წ. საპარლამენტო რესპუბლიკაზე გადასვლის მოთხოვნები იყო. თიუთქოს დემოკრატიის განხორციელებას ხელს უშლიდა პრეზიდენტის დიდი უფლებამოსილება. 1992წ. პუტჩის შემდეგ 1992წ. შემოდგომაზე 11 ოქტომბერს არჩევნების შედეგად მივიღეთ რაღაც ჰიბრიდული სახელმწიფოებრივი მოდელი, რომლის მსგავსი ვფიქრობ მსოფლიოში არ არსებობდა. კერძოდ პირაპირი არჩევნების გზით, არჩეულ იქნა პარლამენტის თავმჯდომარე (ე. შევარდნაძე) უკონკურენტოდ, სხვა კანდიდატი არ არსებობდა, ხოლო არჩეულმა პარლამენტმა შემდეგ პარლამენტის თავმჯდომარე აირჩია სახელმწიფოს მეთაურად, რომელსაც არანაკლები უფლებამოსილება ჰქონდა ვიდრე პრეზიდენტ გამსახურდიას, რომელიც ხელისუფლების უზურპაციაში დაადანაშაულეს. სხვათა შორის იმ დროს სწორედ დღევანდელი დემოკრატიის პორპოსტები რესპუბლიკური პარტია, ქარტია 91 და კიდევ სხვები ითხოვდნენ საპარლამენტო მოდელს. თუმცა რა ჰიბრიდი შემოგვთავაზეს 1992წ. 11 ოქტომბერს ამაზე საუბარიც არ ღირს. ხოლო 1995წ. ახალ კონსტიტუციაში, სხვათა შორის რესპუბლიკური პარტიის დიდი მონაწილეობით მიიღეს კონსტიტუცია, რომლის თანახმადაც საქართველო ჩამოყალიბდა კლასიკურ საპრეზიდენტო რესპუბლიკად. საკითხავია რას ითხოვდნენ 1991წ. და რა გააკეთეს 1995წ. ან რას ითხოვენ 2008-2009 წლებში. მაშინდელი და დღევანმდელი მოთხოვნები ძალიან ჰგავს ერთმანეთს, თუ პირდაპირი ასლი არ არის.


4. ასევე ნიშანდობლივია ის მსგავსება, რომ რუსეთთან საკმაოდ დაპირისპირებული გამსახურდია აღმოჩნდა ოპოზიციურ ჩიხში. რუსეთი მაშინაც ფარულად და არა ასე აშკარად, როგორც ეს ეხლა ხდება მხარს უჭერდა პრეზიდენტის დამხობას, მიიღო მისი დამხობის პროცესში ფაქტიური და ირიბი მონაწილეობა. გამსახურდიას დამხობის გეგმა შემუშავებულ იქნა ბურბულისის ჯგუფის მიერ, ისევე როგორც აბულფაზ ელჩიბეის, ცოტა მოგვიანებით აზერბაიჯანში. ამ ოპერაციაში ფაქტიური მონაწილეობა მიიღო კავკასიის სამხედრო ოლქმა, სეფიან ბეპაევის უშუალო მხარდაჭერით. ცნობილია, რომ სიგუა კიტოვანის შტაბიც ზაკვოს შენობაში იყო განთავსებუილ;ი სასტუმრო თბილისის დაწვის შემდეგ. ვფიქრობ, რუსეთის დღევანდელი მზაობა, რომ სააკაშვილი გადადგეს არაერთხელ დაფიქსირდა თავად რუსეთის უმაღლესი პირების მიერ, პრეზიდენტის ჩათვლით. რატომღაც საეჭვოდ ემთხვევა ქართული და რუსული მოთხოვნები, როგორც მაშინ ასევე ეხლაც. ვიცი ამას რომ ვწერ, იქნება დიდი კივილ-წივილი, მაგრამ ვიდრე ამას გააკეთებდეს მავანი, კარგად დაფიქრდეს და ყურადღებით წაიკითხოს ჩემი შეკითხვა: რატომ ემთხვევა ეს მოთხოვნები დროში და სივრცეში ერთმანეთს. რითია განსხვავებული ეს მოთხოვნები ერთმანეთისგან? არის თუ არა მასში ერთი მიზანი, მითუმეტეს, რომ მოთხოვნების შესრულების შემდეგ შედეგი ერთი დადგება. ან ძალიან მაინტერესებს თუ სააკაშვილს არა აქვს უფლება იყოს პრეზიდენტი ომის წაგების შემდეგ, ის ლაჩარია, იდიოტია და პროვოკაციაზე წამოაგო ქვეყანა, მაშინ რუსეთის და ქართული ოპოზიციის მოთხოვნები რატომ არის ერთიდაიგივე? იმისათვის, რომ ამ შეკითხვების პასუხი მივიღო და გიპასუხოთ, მასზე ჩემი პასუხი გაცემულია უკვე და შეგიძლიათ იხილოთ აქ.
http://joaoscorner.blogspot.com/2009/02/blog-post_14.html

http://joaoscorner.blogspot.com/2009/02/blog-post_14.html

http://joaoscorner.blogspot.com/2009/02/blog-post_18.html

5. ძალიან საინტერესოა განვიხილოთ პრეზიდენტის გადაყენების სქემა და ნიშნები. რა ნიშნები გვქონდა 1991წ. რა ნიშნები არის დღეს 2009წ. მარტში. ზოგადად რა სწირდება ხელისუფლების კონსტიტუციის გარეშე ცვლილებას.

ა) შიდა სამოქალაქო დაპირისპირება
ბ) ხელისუფლების ვერტიკალის გახლეჩვა
გ) საგარეო მხარდაჭერა (ჩარევა).

განვიხილოთ ცალცალკე. ა) ვარიანტი ჯერჯერობით სახეზე არ გავაქვს. მიუხედავად იმისა, რომ ვხედავთ ნიშნებს, რომელიც ოპოზიციურ პროპაგანდაში გამოიხატება მხოლოდ, და მაქსიმალურად მიდის ამ დაპირისპირების წარმოქმნის რეალურობასთან მიახლოების მცდელობა.

ბ) ვარიანტი სახეზე არ გვაქვს. მიუხედავად იმისა, რომ ოპოზიციურ პროპაგანდაში ჩნდება სტატიები ჯარში უკმაყოფილების შესახებ. ჯერჯერობით შავნაბადაზე და რკონში მათ გადაადგილებას ვერ ვხედავთ.

გ) ვარიანტი დასავლეთის მიმართ არ გვაქვს. დაინგრა ჩვენს საბჭოთა ცნობიერებაში, ან უნდა დანგრეულიყო ის ხატი, რომელიც თურმე ამერიკაში ახალი პრეზიდენტების გამოჩეკვის პროცედურას გულისხმობს. თუ არ დაინგრა, მით უარესი. ბრაზას ჩამოსვლაზე ჩვენს მიერ გაიხსნა თემა და ასევე განხილულ იქნა ის დისკურსი, რომელიც ამ ჩამოსვლამ შემოგვთავაზა.



რაც შეეხება რუსულ საგარეო მხარდაჭერას, ეს გარკვეულწილად თანაგრძნობის სახით ჯერჯერობით ჩანს. ამის დასტურია ლავროვის გამოსვლა.

http://www.interpressnews.ge/ge/index.php/....html&hd_line=1

სერგეი ლავროვი - იმედი მაქვს, საქართველოს ეყოლება პირველი პირი, რომელიც მეზობლების პატივისცემას შეძლებს



იმედი მაქვს, საქართველოს ეყოლება პირველი პირი, რომელიც შეძლებს, პატივი სცეს საკუთარ ერს მეზობლებს და მოახერხებს ურთიერთობის გამოსწორებას, - ქართული ტელეკომპანიების ინფორმაციით, ამის შესახებ რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა სერგეი ლავროვმა ბრიუსელში მიმდინარე კონფერენციაზე განაცხადა.

ამ განცხადებაზერ ძალიან უხეირო იყო ერთერთი ოპოზიციური ლიდერის განცხადება, კერძოდ ირაკლი ალასანიასი, რომელმაც გარკვეულ წილად უხერხულობაში მყოფმა განაცხადა, რომ ეს გამოსვლა არაფრით არ უკავშირდება 9 აპრილის საპროტესტო გამოსვლებს და განცალკევებულია თურმე ამ მოვლენებიდან. ნუ ლავროვს რომ რაღაცეები ესიზმრება ეს კიდევ ცალკე თემაა. თუ საპროტესტო გამოსვლები არ იქნება და მშვიდობა იქნება საქართველოში ხელისუფლება როგორ უნდა შეიცვალოს რასაც ელოდება რუსეთის მთავრობა არ ვიცი. სახუმარო კითხვა ალასანიასთვბის ასე გამოიყურება, არც ირიბად არ იგულისხმა ეს საპროტესტო ტალღა ლავროვმა?

აქედან ნათლად ჩანს, როგორი სურვილია რუსული პოლიტიკიდან ქართული საპროტესტო გამოსვლების განცალკევება, მაგრამ ეს უფრო და უფრო რთუდება, იმის გამო, რომ ერთის მხრივ, ოპოზიციურ პრ-ში დამკვიდრებული ლოზუნგი "ჩავშალოთ სააკაშვილ პუტინის ბინძური ალიანსი", აშკარად არ წყალობს პუტინის საჯარო გამოსვლა, სადაც ის ერთი ყვერით კი არა ორი ყვერით დაკიდებას უპირებს სააკაშვილს. ჩვენი ოპოები რას აპირებენ? რაშია განცალკევება ამ პოლიტიკების? ისინი ცდილობენ რომ ყვერებით კი არ დაკიდონ სააკაშვილი, როგორც ეს პუტინს უნდა, არამედ კისრით, განა პატარა განსხვავებაა? ან სხვა რამით. ...

ძალიან საინტერესო იყო ბოლო ხანებში კონტრდაზვერვის შეფის ბეჟუაშვილის გამოსვლა პარლამენტში და რუსეთის ღია აგრესიაზე, როგორც საჯარო, ასევე ოპერატიული ინფორმაციის საფუძველზე ხელისუფლების დამხობის მცდელობაზე მინიშნება და ამ ყველაფერზე ირაკლი ალასანიას განცხადება და მყისიერი რეაქცია. თქვით, გაამხილეთ ვინაა ეს რუსული ლობიზმით დაინტერესებული მხარე ოპოზიციაში.

ეს არის საკვანძო განცხადება. ვფიქრობ, ერთადერთია ჯერჯერობით ოპოზიციური სპექტრიდან. ძალიან მაგონებს ეს ყოველივე კარლ იუნგის სიტყვიერი ტესტების მეთოდიკას, რომელიც თავისთავად იქნა გამოყენებული. ამ შემთხვევაში პაციენტი არის ირაკლი ალასანია. რომელსაც კომპლექსი აუმუშავდა, როდესაც ამ რუსულ თემაზე მესიჯები გაისმა. ჯერ ხომ მხოლოდ მესიჯები ისმის. მესიჯებზე კომპლექსის გამოხატვა, ანუ რეაქციის მოხდენას მე პირადად კარგ ტონად ვერ ჩავთვლი. დაფრთხა და კომპლექსი ამუშავდათქო ასე მგონია. რავიცი შესაძლოა ვცდები, მაგრამ საუბარი როდესაც მეთოდიკებზეა (ედგარ პოეზეა გალაკტიონი) აქ შეცდომები ნაკლებად იპარება ხოლმე, მითუმეტეს თუ კარგად იცნობს ვინმე კარლ იუნგს, სწორედ ამ მეთოდიკაზე დაყრდნობით იქნა აღმოჩენილი კოლექტიური ქვეცნობიერი.

ლავროვმა ისე ჩააკუკა ოპოზიციურ კარნავალში, რომ შეიძლება ითქვას ენის გრამატიკაა არაა საკმარისი, ოპოზიციური და რუსული თამაშის განცალკევების. დიდი მცდელობები და წვალებებია ამ ყველაფერში ჩართული, მაგრამ როდესაც გრამატიკა არაა საკმარისი, ამის განცალკევება შეუძლებელია. იგნორიც არ გამოდის, და აქ კიდევ მახეებია დისკურსული ერთიანობის.

"ბოლოს ვიტყვი, რომ ამ რუსული თამაშის სუბიექტი არის თავად ეს თამაში, ის თამაშობს თავად ამ თამაშს, ხოლო ჩვენ მასში შანსი არ გვაქვს. ჩვენ ვართ ობიექტები ამ თამაშის. ამ თამაშს ყავს მაყურებელთა დარბაზები, რომელთა გარეშე თავად ეს თამაში არ შედგებოდა. ჩვენი მიზანი უნდა იყოს ამ თამაშის რევიზია და მისი გაგება, გახსნა. დღეს ვფიქრობ, რომ მაინც ამ თამაშს ვთამაშობთ. ჩვენ კვლავ მივისწრაფით უკვე ამ თამაშში შესრულებული როლების კიდევ ერთხელ განმეორებისაკენ. აი ასე დაძრწის ავანსცენაზე ჰამლეტის მამის აჩრდილი, იგივე სსრკ, კიდევ ერთ გამოვლინებაში."

http://joaoscorner.blogspot.com/2009/02/blog-post_18.html