ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკური არსებობის ანატომია (ნაწილი პირველი)

რა არის პოლიტიკური პროცესი? პოლიტიკური პროცესი არის, პოლიტიკური სუბიექტების მიერ ისეთ პროცესში მონაწილეობა, სადაც შესაძლებელია პოლიტიკური სისტემის, შეცვლა, რეფორმირება და განვითარება. განვითარებას როდესაც ვამბობთ, ვგულისხმობთ სასამართლოს დამოუკიდებლობას, სამართალდამცავების არაპოლიტიზირებას, საარჩევნო სისტემის დემოკრატოიულობას, გამჭვირვალობას....ქვეყნის ნორმალური განვითარებისთვის პოლიტიკური სუბიექტების მიერ ამის დაცვა არის უმნიშვნელოვანესი თუ მათ უნდათ ხალხის მიერ მიღებული ძალაუფლება ქვეყნისთვის სასიკეთოდ გამოიყენონ. პოლიტიკური პროცესიდან გასვლა უკვე არის ავტოკრატიაში შესვლა, რომელიც შესაძლებელია დიქტატურაში გადაიზარდოს, როდესაც ავტოკრატია იგრძნობს, რომ მის არსებობას შესაძლოა საფრთხე შეექმნას. რა არის ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკაში ყოფნის ანატომია? რაზე დგას მისი ხელისუფლება? ბიძინა ივანიშვილის ხელისუფლება ამ ეტაპზე წარმოადგენს ავტოკრატიულ მმართველობას, რომელიც ცდილობს და ყველაფერს აკეთებს, რომ არ იყოს პოლიტიკური პროცესის ნაწილი. მისი ხელისუფლების ყველაზე დიდი მტერი არის პოლიტიკურ პროცესებში მონაწილეობა. ის ვერ ითამაშებს კლასიკურ პოლიტიკურ თამაშს. ის არის მარგინალი და განგსტერი. ის ვერ ითამაშებს პოლიტკურ თამაშს, ვინაიდან ის აუცილებლად წააგებს მას მასზე გაცილებით ფინანსურად სუსტ, ოღონ კარგად ორგანიზებულ მოწინააღდეგესთანაც კი. რაზე დგას ბიძინა ივანშვილის ხელისუფლება? ის დგას 1. დიდ ფულზე, 2. მიტაცებულ სახელმწიფოზე და 3. რუსულ ხიშტზე. ამან არ დაგაბნიოთ, უტყუარი მტკიცებულებები არსებობს, რომელსაც აუცილებლად მოგახსენებთ. 1.ივანიშვილის ხელისუფლების ძლიერი საყრდენია დიდი ფული, როგორც პირადი, ისე სახელმწიფო რესურსი და ყველა ფულადი ნაკადების კონტროლი, რაც საქართველოს ფარგლებში არსებობს. მიუხედავად ამისა, არ შეიძლება ვთქვათ, რომ ეს არის მისი უპირობო არსებობის ანატომია. დიდ ფულიანი ხალხიც მარცხდება. 2.ივანიშვილის საყრდენია მიტაცებული სახელმწიფო - მიტაცებული მთავრობა, პარლამენტი, სასამართლო, სამართალდამცავი ორგანოები და თავდაცვის ძალები და საჯარო მოხელეების არმია, რომელიც არჩევნების მეთოდის მთავარი ბერკეტია. ყველა ამ სტრუქტურას აკონტროლებს პირადად. მათი ერთგულების მთავარი საყრდენი არის ამ სტრუქტურების ჩინოვნიკების წვდომა სახელმწიფო ფულად რესურსებთან კორუფციული გზით, დანაშაულში მონაწილეობით და შესაბამისად კომპრომატების დიდი სქელტანიანი საქმეებით, რაც შეუძლებელს ხდის ამ პირების მიერ მისი სტრუქტურიდან წასვლის შესაძლებლობას. ამ სქემაში ჩართულია ყველა სახელმწიფო ინსტიტუტი. 3. მისი საყრდენია რუსული ხიშტი. სწორედ ასე უხეშად. უკვე დიდი ხანია, დაახლოებით 2015 წლიდან, აშკარა გახდა ის ტენდენციები, როგორ ცდილობდა ივანიშვილი დასავლეთისგან დისტანცირებას. ეს შესამჩნევი 2013 წლიდან იყო, მაგრამ მაშინ იმდენად ამღვრეული იყო წყალი, რომ კარგად არ ჩანდა. გავიდა დრო და ეხლა გაცილებით უკეთ ჩანს მისი განვლილი პოლიტიკური ბეგრაუნდი. განსაკუთრებით ყველაფერი ნათელი გახდა 2018 წლის საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურზე, როდესაც ქვეყანამ არჩევნების ნაცვლად მიიღო სპეცოპერაცია საკმაოდ ხისტი მეთოდებით. ამის შემდეგ 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნები, რომელიც გაყალბდა უპრეცენდენტოდ. სწორედ აქ გამოჩნდა რუსული ხიშტიც, როდესაც რუსეთის საგარეო დაზვერვის ხელმძღვანელმა ნარიშკინმა გააკეთა განცხადება, თავი დაანებეთ “ქართულ ოცნებას” და დასავლეთი ნუ აწარმოებს მათზე ზეწოლასო. ეს იყო ბიძინა ივანიშვილის ზურგიც. ამას მოჰყვა ევროკავშირის ჩართვა საქართველოს პოლიტიკური კრიზისის განეიტრალებაში. შარლ მიშელის დოკუმენტის (სადაც ჩამოწერილი იყო რეფორმების ჩამონათვალი, რომელიც ოცნებას უნდა შეესრულებინა) ხელმოწერის შემდეგ ოპოზიცია შევიდა პარლამენტში, მაგრამ ხელმოწერიდან ორ თვეში ოცნება გავიდა შარლ მიშელის დოკუმენტიდან. ჩემი აზრით ეს იყო საბოლოო გაფორმება იმისი, თუ რა ძალას ეყრდნობოდა ბიძინა ივანიშვილი, რა აირჩია მან და როგორ განვითარდებოდა მოვლენები. რუსული ხიშტიც გამოჩნდა, ვინაიდან ამ ხიშტის გარეშე, ბიძინა ივანიშვილი ვერასოდეს გაბედავდა ამ ყველაფრის გაკეთებას, რომ ასე ღიად ამომხტარიყო დასავლური დისკურსიდან და ევროკავშირისთვის თავზე გადაეხია შეთანხმების დოკუმენტი. ეს გარდა იურიდიული ნონსესისა, იყო პოლიტიკური ნონსესიც ქართული რეალობიდან გამომდინარე. მოვახდინოთ ამ ფაქტების ანალიზი, ანუ რა არის ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკური ქმედებების ანატომია? მისი ქმედებების ანატომიაა შემდეგი: ის არ თამაშობს პოლიტიკურ თამაშს. ის არ შედის და არ უშვებს პოლიტიკურ პროცესს. ის ამარგინალებს პოლიტიკურ პროცესს, შესაბამისად არ შედის პოლიტიკურ კონკურენციაში. ის ამას ახერხებს დიდი ფულის რესურსის, მიტაცებული სახელმწიფოს და რუსული ხიშტის მეშვეობით. დიდი შეცდომაა ჩათვალო, რომ საქართველოში დღეს თითქოს არსებობს პოლიტიკურ პროცესი, რომ შესაძლებელია ამ პროცესით რაიმეს შეცვლა. ეს არის შეუძლებელი და კედელზე თავით დაჯახება. ბიძინა ივანიშვილმა არაერთხელ აჩვენა, რომ ის ამ პროცესიდან გასულია. ეს ჩანს ყველა არჩევნების დროს, როდესაც არჩევნები პოლიტიკური პროცესი კი არა, მეთოდია, რომლითაც ის იღებს ახალ “ლეგიტიმაციას”, სადაც შესაძლებელია მაგალითად ზეწოლის შედეგად გამარჯვებული კანდიდატი გარდაიცვალოს კიდეც, რაც მოხდა ბათუმში. ის არ უშვებს სრულყოფილ პოლიტიკურ კონკურენციას და არ უშვებს ძლიერი პოლიტიკური ფიგურების პოლიტიკურ სცენაზე არსებობას. თუ განვიხილავთ მიხეილ სააკაშვილის მაგალითს, ის მას უსწორდება როგორც განგსტერი. შექმნილია ილუზია, რომ თითქოს სააკაშვილს ის ამარცხებს პოლიტიკურ ველზე, რაც არის ტყუილი. 2012 წლის შემდეგ მიხეილ სააკაშვილს არასოდეს მისცემია საშუალება სრულყოფილი მონაწილეობა მიეღო პოლიტიკურ პროცესებში. ამიტომ ილუზია, რომ სააკაშვილს ბიძინა სულ დაამარცხებს პოლიტიკურ რინგზე არის ტყუილი. ეს ჯერ არ მომხდარა. ეს მოხდება მხოლოდ ერთ შემთხვევაში, როდესაც სააკაშვილს თავისუფალ პოლიტიკურ კონკურენციაში შეეძლება მონაწილეობა მიიღოს საარჩევნო პროცესში. სააკაშვილი ციხეში, ნაწამები და ბიძინა არჩევნებში, შემდეგ ამას დაარქვა, რომ ბიძინამ აჯობა სააკაშვილს ცოტა უხერხულია, რომ არ დავარქვათ სრული ტყუილია. რა შემთხვევაში არის შესაძლებელი ივანიშვილის ჩანაცვლება და პოლიტიკური დამარცხება. პრაქტიკულად შეუძლებელი იქნება მისი ფულადი რესურსების განეიტრალება. ეს არ არის ერთადერთი ბერკეტი, რომელსაც ფლობს ივანიშვილი. მთავარი მაინც არის ივანიშვილის შემოყვანა პოლიტიკურ პროცესში, რომ შესაძლებელი გახდეს ნორმალური არჩევნების ჩატარება. ამისთვის აუცილებელია მასზე განხორციელდეს დიდი ზეწოლა დასავლეთის ჩართულობით. დასავლეთის ჩართულობამ და შიდა წნეხმა უნდა აიძულოს, ის ამ პროცესში მონაწილეობა მიიღოს თავისიფალი არჩევნების გზით. უნდა მოხდეს რუსული ხიშტის ამ გზით განეიტრალება, რაც უკრაინის ომის ფონზე შესაძლებელი უნდა გახდეს. ოპოზიციამ უნდა შეძლოს ისეთი საარჩევნო სისტემაზე აიძულოს ხელისუფლება, სადაც მათი რესურსი მაქსიმალურად იქნება გამოყენებული, მაგალითად ელექტრონული არჩევნების გზით ემიგრაციის მაქსიმალურად ჩართვა პოლიტიკურ პროცესში. მიგრაცია რომ ივანიშვილის ხელშემწყობია ეს თავადაც აღიარა და მისი განცხადება იყო სუფთად განგსტერის განცხადება. გამომდინარე აქედან, სანამდეც ივანიშვილი დაიტოვებს განგსტერის როლს და არ მოხერხდება მისი შეყვანა პოლიტიკურ პროცესში საქართველოში არაფერი შეიცვლება. ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიური არსებობის ანატომია დევს მის განგსტერულ და მარგინალურ პოლიტიურ მოქმედებებში. ის ძალიან სუსტია პოლიტიურ პროცესში და შესაბამისად თავისუფალ კონკურენციაში, სადაც მის ფულს ფასი არ ექნება. დასრულდება მისი განგსტერობა, დასრულდება მისი პოლიტიკური მოღვაწეობა. არ დასრულდება მისი განგსტერობა, მივიღებთ მემკვიდრე განგსტერს, რომელსაც თავად დაასახელებს ერთ დღეს.