პ რ ო გ ნ ო ზ ი 09.04.2009

1. იმ შემთხვევაში, თუ ხელისუფლებამ შეძლო კონსტიტუციური წესრიგის პირობებში მართოს 9 აპრილის აქცია, არამგონია რაიმე მოხდეს საგანგაშო. ვაკვირდები ოპოზიციურ სპექტრს და პრაქტიკულად მათ ამოწურეს მთელი რიტორიკული არსენალი, რაც მიტინგზე უნდა გამოიყენონ. ვერ ვხვდები რა უნდა ითქვას დამატებით. პრაქტიკულად დაშვებულია ფატალური შეცდომები მათი მხრიდან, რომ რაიმე შედეგს მიაღწიონ. ა) პრეზიდენტის გადადგომის მოთხოვნა ძალიან ნაადრევად დააყენეს. ალბათ უმჯობესი იქნებოდა ეს მოთხოვნა დამდგარიყო მიტინგის მსვლელობისას. ბ) ასევე შეცდომა იყო თარიღისა დასახელება, რომ აპრილში დამთავრდება სააკაშვილის ხელისუფლება და ის აუცილებლად გადადგება. ამ ორი კომპონენტის გათვალისწინებით, თუ ხელისუფლებამ არ დაუშვა რაიმე სახის ესკალაცია, მიტინგი დაემსგავსება აბსურდის თეატრს. ვფიქრობ არსენალი გამოლეული აქვთ და მიტინგზე ხალხს ახალს ვერაფერს ვერ შესთავაზებენ. რაც მიტინგის სპეციფიკას დაარღვევს და ხალხის იქ გაჩერების შანსები ძალიან შემცირდება. ანუ ხალხს მიტინგზე ვერ დააკავებენ, ვინაიდან არ არის მოქმედების რაიმე გეგმა. ყველაფერს აკეთებენ სპონტანურად და გაუთვლელად. ასევე მნიშვნელოვანი ფაქტორია ისიც, რომ არ არსებობს მომავლის გეგმა, თუ რა უნდა მოხდეს სააკაშვილის წასვლის შემთხვევაში. ეს არავინმა არ იცის. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტორია, რაც ამ პროტესტის აბსურდიზაციის პროცესს კიდევ უფრო მეტ ალბათობას მატებს.
2. მეორე ვარიანტია მიტინგის მსვლელობისას ესკალაცია იარაღით და სამოქალაქო დაპირისპირების ინსპირაცია, რომელიც იქნება გათვლილი რუსულ სამხედრო ძალაზე. ამ შემთხვევაში ვფიქრობ, რუსული გეგმა იქნება შემდეგი: ისინი ისევ შემოვლენ ჯერ ბუფერულ ზონებში, ანუ დაიძრებიან ლოკალური ადგილებიდან, სადაც არიან და ისევ იმ ადგილებს დაიკავებენ, სადაც იყვნენ ომის შემდეგ. გორში, ფოთში, სამეგრელოს სხვა ქალაქებში. ალბათ გახსოვთ, რომ საქართველოში აგორებულია პრ-ი ”სააკაშვილი რუსეთს აწყობს”. ამ დროს, როდესაც ეს განხორციელდება და რუსები შევლენ ბუფერულ ზონებში, ეს პრ-ი შევა თავის გადამწყვეტ ფაზაში და მოხდება ოპოზიციური და რუსული საინფორმაციო მანქანის მიერ მისი გაძლიერება დაახლოებიოთ ასეთი ლოგიკით: ”აი ხომ ვამბობდით, რომ სააკაშვილი რუსეთის კაცია, რუსეთს აწყობს და ეხლა ამ პროტესტის დროს რუსები იმიტომ გააქტიურდნენ, რომ სააკაშვილი დაიცვან, ომის ინსპირაცია მოახდინონ რომ შევწყვიტოთ აქციები. არ შევწყვიტოთ ხალხო აქციები, გავაგდოთ რუსეთუმე სააკაშვილი”. რუსები 2-3 დღის ვადაში მოახდენენ დედაქალაქის პარალიზებას, გზების ჩაკეტვით, აქ შიდა დაპირისპირებით, ლტოლვილების ისევ დედაქალაქში შემოსვლით და ბოლოს ასეთ საშიშ მდგომარეობაში შემოუტევენ თბილისს. აიღებენ მას. სააკაშვილს დაიჭერენ საუკეთესო შემთხვევაში ან მოკლავენ. ამის შემდეგ თბილისში არ გაჩერდებიან და აქედან გავლენ. ოპოზიცია ეცდება ჩაატაროს არჩევნები. ამ დროისათვის ქვეყანაში მოიშლება კომუნიკაციები. სახელმწიფო ფაქტობრივად შეწყვეტს არსებობას, არ გაიცემა ხელფასები, პენსიები, გაძლიერდება მარადიორობა, ყაჩაღობა, ბანდიტიზმი.....
3. მესამე ვარიანტია შემდეგი. 1 ვარიანტის შემთხვევაში, თუ სააკაშვილმა ეს განახორციელა და შეძლო სიტუაციის ხელში დაჭერა, ოპოზიცია საბოლოოდ ჩაირეცხება, ვინაიდან ისინი მიდიან თვითლიკვიდაციის გზით, როგორც ეს პირველ ვარიანტში ვახსენე. ამ შემთხვევაში მაისის ბოლოს და ზაფხულის დასაწყისში ველოდები რუსების შემოტევას და ომის განახლებას, ვინაიდან რუსებს სხვა ვარიანტი არ აქვთ.


4. ყველაზე მეტად იმაზე მწყდება გული, რომ რატომღაც ისტორიული განვითარების
ეტაპებზე საქართველო იჩენს სულსწრაფობას და დაწყებული საქმის ბოლომდე მიყვანა არ შეუძლია. ვარდება რა ისტერიაში და იწყებენ უაზრო და უმისამართო ნაბიჯების გადადგმას. არადა არ იციან საით მიდის ქვეყანა. ამის გაცნობიერება ძალიან რთულია. ჩვენ ხომ ფიზიკური მახსოვრობა არ გვყოფნის, რომ დავინახოთ საქართველოს ისტორიული ფუნქცია, გავაცნობიეროთ ეს ყველაფერი და მტკიცე ნაბიჯებით მოვახერხოთ მისი დაბრუნება, რაც რუსეთმა 200 წლის უკან წაგვართვა. ესაა მონური ფსიქოლოგია. სწორედ ეს მონური მენტალიტეტი არ გვაძლევს გაქანებას, რომ გავხედოთ მომავალს და იმ პერსპექტივას, რაც მონობიდან განთავისუფლებისას დადგება. ამიტომ, ვაწყდებით საშინელ წინააღმდეგობას ჩვენს თავებში, რომ ეს არ გვინდა, ძნელია, რთულია, ბრძოლა უნდა ამ ყველაფერს. შეკავშირება, ერთიანობა, მაგრამ სამწუხაროდ ამ სიძნელეებს ვერ ვლახავთ, ამ მონური ფსიქოლოგიის გამო. რუსებმა მოახერხეს 200 წლის მანძილზე, ჩვენს კოლექტიურ ქვეცნობიერში ამ მონური ფსიქოლოგიის ჩანერგვა. ამიტომაა, რომ გადამწყვეტ მომენტში ტვინი უარს გვეუბნება, ბოლომდე ვიბრძოლოთ თავისუფლებისთვის. ეს მიშამ კი არა ზვიად გამსახურდიამ ვერ შეძლო. ვერ მოახერხა ამ ყველაფრის დანგრევა. იოლად გვინდა ყველაფერი, მაგრამ ეს საქმე იოლად არ გამოვა. ამიტომ როგორც იქნება ისე იქნება. მე პირადად ჩემს თავში აღმოვაჩინე ეს თავისუფლება და ამაზე უარს არასოდეს ვიტყვი. მე გავაცნობიერე ჩვენი ისტორიული გამოცდილება, ისტორიული ქვეცნობიერი. ამაზე ძალიან ბევრი წერილი და ძალიან ბევრი რამ დავწერე. ამიტომ მე, პირადად გავაგრძელებ ამ ყველაფერს, ხოლო ქვეყანა ალბათ შეწყვეტს თასვისუფლებისკენ სვლას, ვინაიდან არ გვძალუძს ბოლომდე ვიბრძოლოდ თავისუფლებისთვის. ეს ძალიან რთულია. გვერთულება.

ირაკლი.